رهیافت جدید در روش مطالعات گاهشناسی درختی: اثر تغییرات اقلیمی بر تولید چوب منطقه آستارا (گیلان)

این تحقیق رهیافت جدیدی را در کار برد روش گاهشناسی درختی در تولید چوب گونه های پهن برگ درختان جنگلی ارائه می نماید. برمبنای این روش با نمونه برداری از درختان در ارتفاعات مختلف و تجزیه و تحلیل میزان رشد دوایر رویشی آنها شرایط رویش و تولید چوب آنها و رقابت های احتمالی موجود بین آنها مورد بررسی قرار گرفته است. در بکارگیری این روش کاربرد اکولوژیکی گاهشناسی درختی بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. نتایج ارائه شده در این تحقیق بخشی از تحقیقات گسترده ای است که در حوزه جنگلهای خزری در خلال بیش از پنج سال گذشته با بکارگیری این روش اجرا شده است. گونه های درختی مورد استفاده در این پژوهش شامل راش (fagus orientalis lipsky)، بلند مازو (.quercus castaneaefolia c. a. mey)، و ممرز (carpinus betulus l.) در حوزه جنگلی آستارا در استان گیلان می باشند. ابتدا منطقه جنگلی مورد نظر از طریق جنگل گردی و به کارگیری نقشه های پوشش گیاهی و توپوگرافی، انتخاب گردید. سپس با تعیین خط پروفیل (ترانسکت) پایه های درختی در سه سطح ارتفاع از سطح دریا علامت گذاری شدند. نمونه ها توسط مته سال سنج از درختان مورد نظر در سه سطح ارتفاعی از سطح دریا که شامل پائین بند (400 متر)، میان بند (900 متر) و بالا بند (1250 متر) تهیه شده اند. رفتار های رویشی متفاوت این گونه های درختی و عکس العمل آنها نسبت به تغییرات اقلیمی و محیطی مورد بررسی قرار گرفته است.